Twórczość Marc Chagall
Jednym z czołowych przedstawicieli kubizmu jest Marc Chagall. Ten wybitny malarz, rzeźbiarz i grafik żył w latach 1887-1985.
Marc Chagall urodził się w miejscowości Łoźna koło Witebska. Malarstwa uczył się najpierw w Witebsku, a później w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Był uczniem między innymi Leona Baksta. W roku 1910 wyjechał do Paryża, gdzie związał się w malarzami i poetami awangardowymi. Do Rosji powrócił w roku 1914, przebywał w niej przez osiem lat. W tym czasie pracował jako dekorator i scenograf w żydowskim teatrze w Moskwie, założyć także szkołę artystyczną w Witebsku. W roku 1922 opuścił Rosję i na stałe zamieszkał we Paryżu. Od roku 1941 do 1946 przebywał w Stanach Zjednoczonych i Meksyku.
Pierwsze prace M. Chagall nawiązywały do naiwnego realizmu i rosyjskiej sztuki ludowej
Od roku 1910 w jego twórczości można zauważyć geometryzowanie form – Marc Chagall zaczął tworzyć pod wpływem kubistów. W jego obrazach z tego okresu – „Ja i wieś” czy „W hołdzie Apollinaire’owi” – pojawiły się wątki fantastyczne i symboliczne i bardzo ekspresyjna, niezwykle bogata kolorystyka.
Prace Marc’a Chagall są bardzo zbliżone do malarstwa surrealistycznego
Tematem wielu swoich dzieł artysta uczynił małomiasteczkowy folklor żydowski i rosyjską prowincję. Przedstawiał również uskrzydlone zegary lub kwiaty, dziwaczne zwierzęta z ludzkimi głowami, sceny miłosne. Takie tematy znajdziemy między innymi na obrazach: „ Kupiec bydła”, „Kochankowie w bzach”, „Purim”. Marc Chagall tworzył także pejzaże („Mosty Sekwany”), sceny religijne („Ukrzyżowanie”), portrety i autoportrety („Autoportret z kieliszkiem”). W obrębie jego zainteresowań znalazła się także ceramika, grafika (zilustrował między innymi „Martwe dusze” Gogola), witrażownictwo, malarstwo ścienne i rzeźba. W roku 1931 Marc Chagall napisał swoją autobiografię zatytułowaną „Ma vie”. W 1973 roku w Nicei zostało otworzone muzeum, w którym zostały zgromadzone dzieła Marc’ Chagall. M. Chagall zmarł w Saint-Paul-de-Vence. Tam też został pochowany.
